VALAKONJE (1.684 st.), stočarsko-ratarsko (40:6% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na(240 m) dolinskim stranama Valakonjske reke, desne pritoke Crnog Timoka, 5 km SI od Boljevca. Površina atara iznosi 4.665 ha. Po predanju, naziv je vlaškog porekla i potiče od glavnog geomorfološkog i fptogeografskog svojstva okruženja - osnovano je u udolini sa značajnim prisustvom drveća jove (na vlaškom jeziku valja ku anjin - dolina jova). Objedinjuje šest "krajeva": Selo, Arnautu, Grnčarski potok, Bukovo, Kurduman i Timok. Preteču današnjeg naselja predstavlja selo Paraleva, koje se pominje u popisu iz 1455. god. Nakon oslobođenja od Turaka (1833) broji 188 poreskih glava. Do 1903, sa danas samostalnim selom Savinac V. predstavlja jedno naselje (tada zaselak). St. je srpsko i vlaško (slavi Petkovicu, Mitrovdan i Sv. Nikolu: seoska slava Đurđevdan; zavetina Trojice). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1.6 (1991). Struju dobija krajem 50-ih god. XX v., asfaltni put 1982, telefonske veze 1986, a vodosnabdevanje je centralno (priključak na gradsku vodovodnu mrežu Boljevca) i individualno (lokalni vodovodi). Ima četvororazrednu OŠ (počela sa radom 1869), MK i zdravstvenu ambulantu.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Valakonje
|
