LESKOVO (516 st.), ratarsko-stočarsko (45,9% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, u slivu Velikog Leskova, desne pritoke Peka, 18 km južno od Majdanpeka. Površina atara iznosi 2.774 ha. Geografsko ime, po predanju, vezuje se za šumsku vegetaciju - lesku, iskrčenu u vreme nastanka naselja. Prostire se u visinskom pojasu 380-620 m. Deli se na više fizionomskih delova, "kulmja" - vlaška reč sa značenjem kosa, vis, breg, padina i sl. (Polom, Kokiš, Laku lung, Žuti kamen, Strnjak, Kraku lat, Valja lomita, Oipada, Čukar, Kurmatura, Priporu lu, Vojin, Vrteč, Rudnoglavski krak, Veliki vrteš, Veliko i Malo Leskovo, Čoka selište, Valja mare, Ogašu sataluj i Jelen čoka). Osnovano je kao fnzionomski deo Jasikova, čijim deljenjem 30-ih god. XIX v. nastaju do naših dana dva samostalna naselja. U vreme osamostaljivanja ima 6 kuća. Kao posebno naselje prvi put se pominje u popisu 1833. (1892. - 125 poreskih glava). St. je srpsko (slavi Sv. Jovana, Sv. Alimpija i Sv. Nikolu; seoske slave Tpeća Trojica i Velika Gospojina; eašari 22. maj. 27. juli i 14. septembar), a ima i Vlaha, poreklom iz Jasikova i Gornjana (Bor). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1 (1991). Struju dobija 1964, seoski vodovod sa javnim česmama 1968, a telefonske veze 1986. god. Ima četvororazrednu OŠ, dom kulture, dva spomenika borcima palim u I i II svetskom ratu, MK, zdravstvenu i veterinarsku ambulantu i dr.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Leskovo
|
