|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Ļiskovĭan • (m. pl.) Ļiskovĭań • (f. sg.) Ļiskovĭană • (f. pl.) Ļiskovĭeańe • Centralni Vlasi • Munćeni • Narečje: subbanatsko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
LESKOVO (516 st.), ratarsko-stočarsko (45,9% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, u slivu Velikog Leskova, desne pritoke Peka, 18 km južno od Majdanpeka. Površina atara iznosi 2.774 ha. Geografsko ime, po predanju, vezuje se za šumsku vegetaciju - lesku, iskrčenu u vreme nastanka naselja. Prostire se u visinskom pojasu 380-620 m. Deli se na više fizionomskih delova, "kulmja" - vlaška reč sa značenjem kosa, vis, breg, padina i sl. (Polom, Kokiš, Laku lung, Žuti kamen, Strnjak, Kraku lat, Valja lomita, Oipada, Čukar, Kurmatura, Priporu lu, Vojin, Vrteč, Rudnoglavski krak, Veliki vrteš, Veliko i Malo Leskovo, Čoka selište, Valja mare, Ogašu sataluj i Jelen čoka). Osnovano je kao fnzionomski deo Jasikova, čijim deljenjem 30-ih god. XIX v. nastaju do naših dana dva samostalna naselja. U vreme osamostaljivanja ima 6 kuća. Kao posebno naselje prvi put se pominje u popisu 1833. (1892. - 125 poreskih glava). St. je srpsko (slavi Sv. Jovana, Sv. Alimpija i Sv. Nikolu; seoske slave Tpeća Trojica i Velika Gospojina; eašari 22. maj. 27. juli i 14. septembar), a ima i Vlaha, poreklom iz Jasikova i Gornjana (Bor). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1 (1991). Struju dobija 1964, seoski vodovod sa javnim česmama 1968, a telefonske veze 1986. god. Ima četvororazrednu OŠ, dom kulture, dva spomenika borcima palim u I i II svetskom ratu, MK, zdravstvenu i veterinarsku ambulantu i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Leskovo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 757 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||