|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Ĭesîkovĭan • (m. pl.) Ĭesîkovĭeń • (f. sg.) Ĭesîkovĭană • (f. pl.) Ĭesîkovĭeańe • Centralni Vlasi • Munćeni • Narečje: subbanatsko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
JASIKOVO (822 st.), stočarsko (50,2% agrarnog st.), seosko naselje razbijenog tipa, na ušću Jagnjila u Veliki Pek i SI obroncima Homoljskih planina (940 m), u visinskom pojasu 400-920 m, 24 km južno od Majdanpeka. Površina atara iznosi 3.493 ha. Naziv je, po predanju, fitogeografskog porekla - od jasike. Deli se na 13 fizionomskih delova, "kulmja" - vlaška reč sa značenjem kosa, vis, breg, padina i sl. (Šoš, Lipuca, Lipa, Kraku allat, Čoka mori, Čoka ra, Jagnjilo, Fjaca, Pojenje, Čoka škopoluj, Čoka lazareva, Valja amare i Polom). Osnovano je na mestu sa tragovima starije naseljenosti (rimski radovi na ispiranju zlata kod ušća Lipe u Božinu reku). Na austrijskoj karti iz 1723. označeno je kao "pusto mesto". Obnovljeno je 1818. (15 kuća). Pominje se 1892. kada broji 178 poreskih glava (1921. - 799 žitelja). St. je pravoslavno (slavi Sv. Jovana, Sv. Alimpija, Sv. Nikolu i dr.; litije Đurđevdan; zavetina Sv. Ilija, vašari 10. maj. 25. juni, 9. avgust i 5. oktobar), srpsko i vlaško, doseljeno u vreme formiranja naselja (Krivelj i Bučje) i kasnije (Gornjane, Rudna Glava i dr.). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1,1 (1991). Električnu energiju dobija 1963, vodovod 1964, a telefonske veze 1971. god. Ima četvororazrednu OŠ (počela sa radom 1891), spomenik poginulim u I svetskom ratu (postavljen 1934), spomenik poginulim u II svetskom ratu (podignut 1955), spomenik desetorici Jasikovčana streljanih 25. juna 1944. zadružni dom, MK, zdravstvenu stanicu, veterinarsku ambulantu, poštu, Zemljoradničku zadrugu "Homoljac" (13 radnika) i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Jasikovo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 768 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||