LAZNICA (2.462 st.), stočarsko-ratarsko (53,5% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, u podnožju JZ obronaka Homoljskih planina - Prislopa (614 m) i Čoka Kiriđaska (604 m), na (360-450 m) dolinskim stranama Kameničke reke, leve pritoke Mlave, s obe strane asfaltnog puta Žagubica-Majdanpek, 5 km severno od Žagubice. Površina atara iznosi 7.481 ha (K.O. Laznica Selo). Povezuje četiri celine sa rodovskim imenima (Žurkonji, Pančevonji, Furkonji i Šćeponji). Ubraja se u najstarija naselja Homolja. Pominje se 1467. kao naseljeno selo (7 kuća), posle Požarevačkog mira 1718. kao "pusto" i 1733. (33 doma), kao jedno od najvećih naselja u Homolju. U XIX i početkom XX v. ima znatnu demografsku veličinu (1830. - 139 domova, a 1910. - 3.944 žitelja). Ima indicija da je najpre nastala u srednjovekovno doba na mestu današnjeg samostalnog naselja Selište (do II svetskog rata deo L.). St. je pravoslavno (slavi Sv. Jovana Krstitelja, Malu Gospojinu, Sv. Nikolu i dr.; vašari 7. juli i 15. septembar), srpsko, vlaško, rumunsko i dr. Posle II svetskog rata, od 1953. ima negativan demografski razvoj (1953. - 3.818, 1961. - 3.749 žitelja itd.). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,8 (1991). Pravoslavna crkva Sv. velikomučenika Georgija sazidana je 1939. (osvećena 1955), a parohijski dom osvećen je 1966. god. Vodosnabdevanje je kolektivno (79,7% domaćinstava) i individualno (sopstveni vodovodi - 11,1%, kopani bunari - 7,3% i dr.). Ima osmorazrednu OŠ "Jovan Šerbanović" (počela sa radom 1865), dom kulture, spomen-kuću Jovana Šerbanovića, narodnog heroja, MK, zdravstvenu ambulantu, poštu, zemljoradničku zadrugu, pilanu i dr. Do nedavno razvijeno stočarstvo, posebno ovčarstvo, u savremenom periodu postepeno gubi raniju primarnost.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Laznica
|
