TOPOLNICA (1.305 st.), ratarsko-stočarsko (49,9% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, kod ušća Topolnice u Porečku reku, na istočnim obroncima Velikog Grebena i SI padinama Liškovca, 38 km JI od Majdanpeka. Površina atara iznosi 5.744 ha. Naziv se dvojako tumači, vezuje se za raniju vegetaciju (topole u dolini reke); i da potiče od današnjih toponica ruda. Prostorno se razvija u visinskom pojasu 100-500 m. Obuhvata 17 fizionomskih delova, "kulmja" - vlaška reč sa značenjem kosa, vis, breg, padina i sl. (Galbina, Vujenje, Vrkanje, Kraku količan, Balja mare, Kosovica, Pojenj, Topolnica, Kraku puškat, Kraku alat, Strnjak, Trnavić, Beljan, Istrbinje, Južni deo sela, Severni deo sela i Novo naselje). Staro naselje nalazilo se na Selištu, odakle je krajem XVIII v. zbog poplava premešteno (2 km nizvodno) na sadašnju lokaciju. Krajem XIX v. ima malu demografsku veličinu (1893. - 118 žitelja). St. je srpsko i manjim delom vlaško, pravoslavne konfesije (slavi Veliku Petkovicu, Sv. Aranđela, Sv. Nikolu i dr.; seoska slava Trojice; eašari 28. juni, 9. avgust i 20. oktobar), doseljeno početkom XIX v. iz okoline Ohrida i sa Kosova, a kasnije i iz Jasikova, Leskova, Debelog Luga, Crnajke i okoline Bora (Luka, Gornjane i Topla). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,2 (1961) do 0,6 (1991). Električno osvetljenje dobija 1966. telefonske veze 1985, a vodovod je u izgradnji. Ima dve četvororazredne OŠ, dom kulture sa bioskopom i bibliotekom, spomen-ploču poginulim u II svetskom ratu, MK, zdravstvenu i veterinarsku ambulantu i dr.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Topolnica
|
